Naast de reeds in een eerdere editie beproken jeepney, is er ook de tricycle. Waar jeepneys een bepaalde route rijden, levert de tricycle de passagiers voor de deur af. Verrassend genoeg gaan de bestuurders van deze driewielers tamelijk zorgvuldig te werk. Er wordt tijdens de rit wel vaak getoeterd, om iedereen te waarschuwen voor het toesnellend gevaar, maar grote ongelukken gebeuren zelden. En deze jongens hebben "the Knowledge"*. Ook kennen ze alle verkeersregels. Dat zijn er overigens welgeteld 2:
Regel 1: men rijdt aan de rechterkant van de weg.
Regel 2: iedereen heeft voorrang, zolang de ander dat toelaat.
Snelheidscontroles zijn hier geen vetpot voor de overheid: niemand rijdt hier te hard. En dat komt mede door de vele verkeersdrempels. Plus de kwaliteit van het wegennet, eigenlijk IS het wegennet een verkeersdrempel. Verkeersdrempels binnen de bebouwde kom worden soms eigenhandig door de bewoners geconstrueerd: een paar opengesneden autobanden worden in de lengterichting over een houten balk genageld, en het object wordt gewoon midden op straat gelegd; Klaar is Kees. Kom daar in Nederland maar eens mee aan...
Maar terugkomend op het fenomeen tricycle: Het is niet echt een geschikt vervoermiddel voor de gemiddelde westerling. In de meeste gevallen zit je sterk voorovergebogen in een soort houdgreep. In-en uitstappen zijn handelingen waar je vooraf over moet nadenken, ik kan ochtendgymnastiek dan ook van harte aanbevelen voor de passagiers. Voor de zwaarlijvigen onder ons (American Size) is het zelfs af te raden. Dus denk 2 keer na, als je op straat de kreet hoort: "wanna ride sir?"
*) The knowledge is de kennis die een taxichauffeur in Londen moet hebben om een taxi te mogen besturen in de Britse hoofdstad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten